Spreek ik Russisch!?

We zijn er inmiddels achter waar deze uitdrukking vandaan komt :-). Bijna niemand spreekt Engels, dus het is erg lastig om ons hier verstaanbaar te kunnen maken.

Zaterdag zijn we van Brussel naar Moskou gevlogen. De eerste dag verliep niet zoals gepland. Bij aankomst op de luchthaven namen we een taxi op een officiële taxistandplaats om snel op de plek van bestemming te komen. Eenmaal aangekomen bij ons hostel werden we opgelicht door de taxichauffeur. Hij liet ons omgerekend 350 euro betalen (een half maandsalaris van de gemiddelde Rus), meer dan het tienvoudige dan dat in de Lonely Planet stond. We zijn op veel plekken geweest, maar dit hebben we nog nooit meegemaakt. In eerste instantie zijn we er tegen in gegaan, maar toen hij boos werd, besloten we toch maar te betalen en er later werk van te maken. Bij aankomst in ons hostel bleek de kamer die we gereserveerd hadden niet beschikbaar te zijn. Aangezien de eigenaar alleen Russisch sprak haalde hij er iemand bij die ook in het hostel verbleef om het te vertalen. We vroegen haar waar het politiebureau was en legde uit wat er gebeurd was. Iedereen viel toen al achterover van het bedrag en uiteindelijk gingen er drie jongeren uit het hostel met ons mee als tolk om ons verhaal te kunnen doen. De politieagenten en rechercheurs spreken namelijk geen Engels. Ook de politie en rechercheurs vielen achterover van het bedrag dat we betaald hadden en ze waren heel vriendelijk en behulpzaam. Na bijna vier uur op het bureau waren we klaar met onze aangifte en besloten we om de jongeren mee uit eten te nemen om hen te bedanken.

De volgende ochtend hebben we de metro naar de stad gepakt, hebben we een heel stuk door de stad gelopen en zijn we naar het Rode plein en de St. Basiliuskathedraal gegaan. Aan het einde van de dag besloten we om even in een park te gaan liggen en daar werden we gebeld door de Politie. We werden verzocht om naar het bureau te komen. Ik heb contact gezocht met een van de jongeren die de avond ervoor met ons was meegegaan om te vragen of hij weer met ons mee wilde gaan, gelukkig had hij tijd. De politie had de taxichauffer gevonden en we hebben het geld teruggekregen. We waren sneller klaar dan de avond ervoor en zijn daarna bij een Mongools restaurant vlakbij ons hostel gaan eten.

Dat eigenlijk niemand Engels spreekt maakt het erg lastig om ons verstaanbaar te maken. De weg vragen of een cola light bestellen is nog een flinke uitdaging, maar dat laatste is ons gelukt na twee dagen :-). Maandag zijn we naar het Kremlin geweest, dat was heel groot en indrukwekkend. Daarna hebben we de metro gepakt naar de Christus-Verlosserkathedraal en zijn we via een brug naar overkant gelopen.

Dinsdagochtend zijn we uitgecheckt bij ons hostel en hebben we een taxi naar het treinstation gepakt (nu via de Russische Uber ;-)). We moesten het treinkaartje van Ulaanbaatar naar Beijing nog kopen. Gelukkig hadden we vantevoren via Google translate precies ingetypt wat we wilde hebben. Op het station waar onze trein naar Novosibirsk vertrok lieten we onze vertaling zien en een vriendelijke mevrouw van de Russische spoorwegen heeft ons met gebaren uitgelegd dat we de kaartjes bij het station aan de overkant konden kopen. Daar aangekomen moesten we een nummertje uit een automaat halen, maar ook dat stond alleen in het Russisch aangegeven. Na ruim een uur hadden we dan eindelijk een kaartje voor de juiste datum met twee boven bedden in de tweede klas :-). Rond 13.00 uur zijn we in de trein naar Novosibirsk gestapt voor een rit van ruim twee dagen. De eerste dag zaten we met twee oudere Russen in de coupe, die ons gelijk eten aanboden en een gesprek probeerde aan te gaan. Helaas spraken ze geen Engels en was communiceren erg lastig.

De volgende dag hebben we uitgeslapen en door het tijdsverschil dat onderweg was ontstaan werden we pas tegen het einde van de ochtend wakker. Daarna hebben we ons wat opgefrist aan de wastafel in de trein. De twee mannen die gelijk met ons waren ingestapt stapte aan het begin van de middag uit en daar kwam een andere hele aardige man voor terug. Ook hij bood ons gelijk weer eten aan en probeerde een gesprek aan te gaan, maar ook hij sprak geen Engels. Met de taalgids erbij konden we uitleggen waar we vandaan kwamen en we hebben uiteindelijk een kaartspelletje pesten met hem gespeeld. Op het station van Jekaterinenburg hadden we wifi en hebben we even met het thuisfront gevideobeld. Helaas stapte er op dit station een niet zo aardige mevrouw in die ook nog eens het trapje van mijn bed in klapte waardoor ik met veel moeite mijn bed in en uit moest klimmen, gelukkig wordt je daar na twee dagen steeds handiger in.

Vandaag zijn we rond 18.00 uur aangekomen in Novosibirsk. Heerlijk om na 2,5e dag te kunnen douchen en in een normaal bed te slapen. Gelukkig hadden we een 4-sterren hotel geboekt, nou ja een voor Russische begrippen 4-sterren hotel (vergelijkbaar met 2-sterren in Nederland):-). Morgen vervolgen we onze reis richting Irkutsk.

De foto's bij deze blog zijn te bekijken via de volgende link: https://leoniedegroot.reislogger.nl/foto/algemeen