Op avontuur door de woestijn in Namibië

Zaterdagmiddag zijn we via Londen en Johannesburg naar Windhoek gevlogen, waar we zondagmiddag rond half 3 zijn aangekomen. Het was nog even spannend of onze bagage in Windhoek was aangekomen, aangezien ons in Amsterdam werd verteld dat wij deze in Johannesburg moesten ophalen en weer moesten afgeven. En in Johannesburg werd aangegeven dat de bagage rechtstreeks naar Windhoek zou gaan. Gelukkig was het goed gegaan en zijn we nadat we de auto hadden opgehaald naar ons hotel in Windhoek gereden. Onderweg naar het hotel zagen we gelijk de eerste dieren langs de weg, een groep bavianen. In de buurt van het hotel zat geen restaurant. Via het hotel konden we eten bestellen en laten bezorgen. Na 1,5 uur ben ik gaan navragen waar ons eten bleef en dit bleek gecancelled te zijn. Toen heeft de eigenaar van ons hotel ons mee de stad in genomen. Bijna alles bleek inmiddels gesloten te zijn en er zat niets anders op dan wat te halen bij de KFC. 

Maandag zijn we van Windhoek naar Sesriem gereden, een rit van 330 kilometer. Na ongeveer 90 kilometer hield de geasfalteerde weg op en kwamen we terecht op een gravel weg, die doorliep tot aan Sesriem. Dat was even wennen in het begin :-). In de buurt van Klein Aub zijn we gestopt voor koffie en een muffin die in de zon was gebakken. De eigenaar van de koffietent vertelde ons dat er een alternatieve mooie route was. Deze hebben we gereden en onderweg hadden we een prachtig uitzicht. De wegen in Namibië zijn echt uitgestorven, soms kom je een half uur niemand tegen. Hierdoor konden we ook regelmatig op de weg stoppen om foto's te maken. Bij aankomst in ons hotel in Sesriem, midden in de woestijn, hebben we een drankje aan het zwembad gedaan en daarna zijn we bij een naastgelegen hotel gaan eten. 

De volgende ochtend zijn we richting de Sossusvlei gereden. Ook hier was het erg rustig, bij alle uitkijkpunten waren we alleen. We zijn gestopt bij Elim Dune, Dune 40 en Dune 45. De weg naar de Sossusvlei en Deadvlei was alleen bereikbaar met een 4x4. Dit was goed te doen door het zand. Alleen bij het laatste stukje richting de Deadvlei kwamen we niet verder en zijn we omgedraaid. Na navraag gedaan te hebben bij een gids bleek dit een stuk te zijn dat alleen bereikbaar is voor gidsen die in het park rond rijden. Voor de Deadvlei moesten we een stukje van 1 kilometer door de woestijn lopen. De gids raadde mij aan dit niet op slippers toen doen, omdat je je voeten dan verbrandt aan het zand. Maar zo eigenwijs als ik ben, ben ik toch de duinen op geklommen met mijn slippers en heb ik het gered zonder mijn voeten te verbranden :-). Het uitzicht dat we hadden was prachtig met de rode bergen, dode bomen en witte grond. Ook hier waren we weer helemaal alleen. Nadat we het park bekeken hadden, hadden we nog een rit van ongeveer 300 kilometer voor de boeg naar Walvisbay. 

In Sesriem hadden we al het idee dat we een lekke band hadden en dat bleek in Solitaire ook zo te zijn toen we de bandenspanning lieten checken. Uiteindelijk zijn hebben we het gered naar Walvisbay, maar de volgende ochtend was de band toch echt helemaal lek. We hebben de band verwisseld en we hebben daarna een nieuwe band gehaald bij een vestiging van het verhuurdbedrijf. Daarna zijn we op een terrasje aan het strand gaan lunchen en na de lunch zijn we het nationale park van Walvisbay in gereden. Hier hebben we flamingo's, pelikanen en een vos gezien. Hier is ook een zoutpan van 3500 hectare, waardoor het water op sommige plekken roze kleurt. Aan het eind kwamen we uit bij een strand, met hele hoge golven. 
Vanochtend zijn we vertrokken richting Spitzkoppe National Park. We hadden eigenlijk een hotel in Uis geboekt, maar dit hebben we gecancelled. De eigenaar van ons hotel in Windhoek vertelde ons dat de weg naar Uis erg slecht is. Blijkbaar nog slechter dan de wegen die wij tot nu toe gereden hebben, want dit waren volgens hem goede wegen. Ook de weg naar Spitzkoppe en in Spitzkoppe National park was het weer erg rustig. In het park zijn we een aantal keer gestopt bij uitkijkpunten en zijn we nog een stukje een rots op geklommen. Hier hadden we een prachtig uitzicht. Na het bezoek aan Spitzkoppe National Park zijn we naar ons hotel in Omaruru gereden. Morgen vertrekken we richting Etosha National Park. 

De foto's bij dit verslag zijn te bekijken via de onderstaande link: 
https://drive.google.com/drive/folders/1--VGIs8Lk4hVWmK78s3lLgTryyJZf6Xy